William Wyler

Planował wyreżyserować film "Brodziec", jednak zmienił zdanie i zamiast tego zajął się realizacją "Kolekcjonera". Zastąpił go Vincente Minnelli.

Przez inne zobowiązania nie mógł podjąć się reżyserii filmu "Nasze miasto". Zrobił to Sam Wood.

Zrezygnował z reżyserii filmu "Intermezzo" przez niedokończony scenariusz i inne zobowiązania. Zastąpił go Gregory Ratoff.

Był brany pod uwagę jako kandydat na reżysera filmu "By Love Possessed", nakręconego ostatecznie przez Johna Sturgesa.

Został zastąpiony przez Lewisa Milestone'a na stanowisku reżysera filmu "Blask na wschodzie".

Był pierwszym reżyserem filmu "The Negro Soldier", jednak projekt trafił do Stuarta Heislera.

Zmarł na atak serca w Los Angeles (Kalifornia, USA). Pochowany został na tamtejszym cmentarzu Forest Lawn Memorial w Glendale.

Miał wyreżyserować film "Dźwięki muzyki", ale nie podobał mu się scenariusz i odrzucił tę ofertę na rzecz "Kolekcjonera". Zastąpił go Robert Wise.

Laurence Olivier poprosił Wylera, by ten wyreżyserował film o Henryku V z nim w roli głównej. Wyler odmówił i podpowiedział Olivierowi, by ten sam spróbował swoich sił za kamerą. Tak też się stało. Rola w tym filmie przyniosła Olivierowi 3 nominację do Oscara w karierze, a sam film, uważany dziś za klasykę gatunku, specjalnego Oscara.

Był brany pod uwagę przy wyborze reżysera do filmu "Wrześniowa przygoda". Angaż otrzymał William Dieterle.

Początkowo zgodził się wyreżyserować film "Patton". Jednak po kłótni z Georgem C. Scottem w sprawie scenariusza postanowił porzucić projekt. Zastąpił go Franklin J. Schaffner.

W 1944 roku miał reżyserować "Winged Victory", jednak otrzymał pozwolenie powrotu na front. Zastąpił go George Cukor.

Miał nakręcić "Śmierć komiwojażera" z Kirkiem Douglasem w roli głównej dla wytwórni Paramount. Ostatecznie prawa do scenicznego pierwowzoru wykupiła Columbia i film wyreżyserował Laslo Benedek z Fredricem Marchem przed kamerą.

Miał reżyserować "Tramwaj zwany pożądaniem" z Bette Davis w roli głównej. Ostatecznie materiał trafił do Elii Kazana, zaś przed kamerą pojawiła się Vivien Leigh.

Miał wyreżyserować "Zieloną dolinę", jednak wybrał "Małe liski". Zastąpił go John Ford.

Pierwotnie miał reżyserować film "Szkolna dżungla", zaś Richard Brooks "Ben Hura", jednak panowie postanowili zamienić się projektami.

Pierwotnie to on miał być reżyserem filmu "Czterdzieści karatów", jednakże się wycofał. Zastąpił go Milton Katselas. 

Miał reżyserować film "Kiedy ostatni raz widziałem Paryż", finalnie nakręcony przez Richarda Brooksa.

Hal B. Wallis chciał by wyreżyserował film "Casablanca", jednak był on nieosiągalny, zastąpił go Michael Curtiz.

Rozważano go do wyreżyserowania filmu "Most na rzece Kwai", angaż otrzymał jednak David Lean.

Miał wyreżyserować film "The Impatient Maiden", jednak zastąpił go James Whale.

Był kandydatem na reżysera filmu "Love Birds", ostatecznie nakręconego przez Williama A. Seitera.

Młodszy brat scenarzysty i reżysera Roberta Wylera.

Był kandydatem na reżysera filmu "Mam 19 lat", jednak angaż otrzymał George Stevens.

Był perfekcjonistą i dlatego z uporem lubił powtarzać ujęcia. To zapewniło mu w środowisku przezwiska: "90-Take Wyler" (90 ujęć Wyler) i "Once-More-Wyler" (Jeszcze-Raz-Wyler).

Został zastąpiony przez Leigh Jasona na stanowisku reżysera "Pościgu za kawalerem", którego z kolei zmienił John G. Blystone, ostateczny reżyser filmu.

W czerwcu 1944 na planie jednego z filmów stracił słuch w prawym uchu, kręcąc scenę z bombowcem.

Zrezygnował z reżyserii filmu "Amerykanizacja Emily" przez wątpliwości odnośnie scenariusza. Ostatecznie obraz nakręcił Arthur Hiller.

Zrezygnował z reżyserii "Kowboja i damy" po kłótni z producentem Samuelem Goldwynem. Jego miejsce zajął H.C. Potter.

Zrezygnował z reżyserii filmu "Bóg jeden wie, panie Allison", po czym produkcja została wstrzymana. Po wznowieniu prac stanowisko reżysera objął John Huston.

Miał nakręcić "Port siedmiu mórz", co ostatecznie zrobił James Whale.

Był pierwszym wyborem producentów na reżysera filmu "Dwoje na huśtawce", jednak odrzucił propozycję, gdyż postanowił zrobić sobie roczną przerwę od pracy. Angaż otrzymał Robert Wise.