Ciekawy film- to na pewno, ale chyba zabrakło mi tego błysku, obecnego przecież już wtedy w podobnych produkcjach (choćby "Kleopatra" z 1934 r.). Nie jest to typowy film historyczny, bo ani nie skupia się jednoznacznie na przedstawieniu danych czasów ani danej grupy (nie ma tu głębokiej oceny czasów rzymskich II połowy I w. ani też obiektywnej panoramy gminy chrześcijańskiej w Rzymie w owym czasie), ale koncentruje się za to za ukazaniu "mniejszego pola widzenia" i idzie nieco na łatwiznę ukazując różne losy miłosne, intrygi i przygody bohaterów. Co do owych, to w sumie pokazane bardzo ciekawie, rola Colbert bardzo dobra (scena w łaźni- genialna, każde intrygujące spojrzenie i knowania Poppei są jak magnes dla oczu widza), Neron jako próżny grubas- dobry, główny wątek miłości Rzymianina z chrześcijanką mi się podobał (w obu przypadkach aktorstwo na plus dobry), tylko szkoda, że reżyser nie zdecydował się pokazać wyjścia obojga na arenę i ostatniego zazdrosnego spojrzenia Poppei (byłem rozczarowany). Na minus uznam też pewne zbędne dłużyzny (np. śpiew chrześcijan mógłby być mniej dokładnie prezentowany widzowi, bo i tak wiadomo było w każdej scenie o co chodzi, potajemne spotkanie chrześcijan też można by pokazać z mniejszą rozwlekłością itp.). Kolejny mój film z niezapomnianą Claudette Colbert już obejrzany, a całość oceniam na plus dobry i wystawiam ocenę dokładnie 7,5, bo na więcej po prostu nie zasługuje. Ale polecić mogę śmiało.