do każdego westernu trzeba podchodzić z myślą, że każda scena, każde ujęcie, każdy wyraz twarzy będzie trwał tak długo, jak to tylko możliwe, żeby był klimat. udaje się - jest ok. nie udaje się - jest nudno.

nie udało się - przez dwie godziny w zasadzie wszystko dzieje się według z góry znanego scenariusza, pojedyncze wątki są nie dość że na siłę, to jeszcze strasznie napompowane, pogłębienie postaci Billa i Pata jest minimalne, zamiast wykorzystać niesamowity potencjał tej historii, w której jest w zasadzie wszystko, twórcy niestety skupili się na ukręceniu i zmontowaniu pi razy oko dwóch godzin filmu. te tzw przez niektórych "poetyckie dialogi" są raczej mało odkrywcze, grafomańskie i generalnie nudne.

poza wszystkim - postać Aliasa też miała duży potencjał, a sprowadzono ją do tajemniczego jegomościa, który w zasadzie nic ciekawego nie mówi, ale ma znaną twarz i wszyscy wiedzą, że największy pozytyw tego filmu, czyli muzyka, to jego sprawka.

a żeby film się za bardzo nie dłużył, wrzucili do niego worek cycków, niestety nie sprawiają one, żeby oglądało się go choć odrobinę lepiej.