W domu Theo wisi obraz Roulina. Obraz zawisł na ścianie zanim jeszcze Van Gogh i Roulin się poznali.
Gdy Van Gogh znajduje ciało Ducrucqa, widać na nim cień kamery.
Film kręcono w Hadze, Nuenen (Holandia), Arles, Auvers-sur-Oise (Francja), Hornu i Wasmes (Belgia).
Reżyser Vincente Minnelli kazał polakierować część pola na żółto, by bardziej przypominało jeden z obrazów Vincenta Van Gogha.
Film kręcono od 1 sierpnia do grudnia 1955 roku.
Zdjęcia do filmu kręcono często w miejscach, w których Vincent van Gogh rzeczywiście przebywał.
Niektóre sceny do filmu nakręcono w Auvers-sur-Oise, gdzie Vincent van Gogh żył i zmarł. Kirk Douglas specjalnie do filmu ściął włosy i przefarbował je na specyficzny ryży kolor. To wystarczyło, by starsi mieszkańcy wsi uwierzyli, iż Van Gogh powrócił.
Taśma filmowa, której użyto przy tej produkcji nie jest szczególnie trwała. Z tego powodu wiele kopii filmu straciło jasność obrazu.
Młody Michael Douglas i jego brat przerażeni wybiegli z kina podczas sceny, w której Van Gogh obcina sobie ucho, bo uwierzyli, że grający go Kirk Douglas, ich ojciec, rzeczywiście się okaleczył.
Reżyser filmu, Vincente Minnelli, polecił pomalować na żółto farbą w sprayu pole, żeby bardziej przypominało obraz Vincenta van Gogha.
W napisach początkowych wyczytać możemy, że film powstał tylko dzięki pomocy muzeów i prywatnych kolekcjonerów z różnych części świata.
Powieść Irvinga Stone'a wydano w roku 1946. W tym samym roku MGM zakupiło prawa do książki, pod warunkiem jednak, że wersja filmowa powstanie w ciągu nie więcej niż dziesięciu lat - albo prawa wróciłyby do autora. Przed końcem roku 1956 film pojawił się w kinach.