Jean-Claude Van Damme śmieje się z siebie i filmów akcji. Jest kiczowato, prześmiewczo, mocno nielogicznie, ale można się przy tym dobrze bawić. I on chyba właśnie to robi - tańczy, wykonuje szpagaty, przebiera się w zależności od "misji", rzuca suchymi tekstami typu "zabijanie zabija" albo ormiańskimi przysłowiami o kozach. Nadal się zastanawiam, o co chodziło z tą lamą... 

Ale skoro to miał być pastisz na filmy szpiegowskie, to pojawiają się "typowi" bohaterowie z tego gatunku, m.in. złol, który ciągle krzyczy i myśli, że jest jak Tony Montana, a także mniej typowe rozwiązania.

No choćby Archibald, który przełamuje wszystkie schematy. Kiedy Richard wrzuca go za kółko, okazuje się, że... nie umie jeździć. Gdy dochodzi do strzelaniny, po ludzku boi się o własne życie. Nie staje się bohaterem w kilkanaście minut, nie wygrywa pościgów z policją.

Dodatkowo sceny akcji są okraszone muzyką, która moim zdaniem świetnie współgra z wydarzeniami i sprawia, że "Ostatni Najemnik" trochę przypomina stare filmy. Pewnie gdyby coś takiego wyszło kilkanaście lat temu, to oceny byłyby znacznie wyższe. Zresztą nie ma sensu odbierać tej produkcji na poważnie - już sam plakat krzyczy, że to jest pastisz, a nie poważna produkcja z poważną fabułą.

Więcej opowiadam tutaj: https://youtu.be/7lcST6-ANZk