Jako "film" jest to dośc średnia produkcja. Powstała w chaotycznych warunkach, bez jasnego zamysłu. Jako hołd Wendersa oraz testament Raya sprawdza się natomiast w 100%. Nie ma chyba lepszego prezentu dla człowieka, który poświęcił całe życie kinu, niż pozwolic mu w ostatnich chwilach rozliczyc się z nadchodzącą śmiercią za pomocą kamery. Główny bohater mówi tu o sobie tembrami umęczonego głosu podczas ataków choroby, a także dzięki notatkom, które opisują jego dużo trzeźwiejsze myśli. Z offu całą sytuację komentuje Wenders, nadając "Lightning Over Water" pewną ciągłośc i głębszy sens.
Niby rządzi tu improwizacja, ale znalazło się także miejsce na przemyślane ujęcia. Świetny jest początek, nawiązujący do poprzedniej produkcji obu panów, czyli "Amerykańskiego przyjaciela". Sceny na deskach teatru oraz filmowy kolaż twórczości Raya robią podobne, pozytywne wrażenie.
Wersja europejska jest niestety 25 minut krótsza od amerykańskiej, więc nie mam wglądu w finalny efekt. Półtorej godziny które dostałem, oceniam na plus.