DOUGLAS jest poruszający jako żołnierz, który nie chce być już żólnierzem (ślub na horyzoncie), ale nie chce też być tchórzem. Nie chce utracić... męskości. Chce pozostać mężczyzną. Ten dylemat wygrywa wprost koncertowo.
Joan Fontaine nie ma szans. Bo nie ma racji.

VICTOR McLAGLEN również wspaniały, w odróżnieniu od najsłabszego spośród nich Cary Granta, potrafi sceny komiczne płynnie okrasić dramatyczną nutą. Przejmujący występ. A przecież gra postać zrazu mało sympatyczną, raczej swarną. Wielki występ.
Wielki film.
A SAM JAFFE w roli tytułowej to już wisienka na torcie.